A GALIÑA AZUL, OU A GALIÑA FALANXISTA II
Parece, aínda que por pouco, gañou a Galiña azul. Tiña diante miña unha encrucillada, non sabía que camiño tomar; metérame nun fregado coa enquisa e non sabía que solución darlle ó resultado; ocurríranseme varios, pero no libro de visitas un comentarista do blog deu a solución axeitada: farei nunha segunda parte da GALIÑA AZUL, aínda que dun xeito surrealista; non quero desfacer aquel dito de que: “nunca segundas partes foron boas”, pero non hai que ser fatalistas; non ten porque ser así.
-----No parque da vila, sentados nun banco, dous avós tomaban o sol de outono, a cada lado do banco estaba atada unha corda, no extremo da corda estaban atadas unhas pacificas crianzas fozando na terra; quen os vía agora pensaría que eran uns nenos pacíficos, pero un anaco antes, cando chegaron con eles ó parque parecían auténticas feras. Os avós xa non tiñan enerxías pra loitar con eles, e vendo a unha señora pasear un perigoso doberman, ocorréuselles prender do mesmo xeito ás crianzas. Evidentemente, os pais das criaturas non o sabían, pero a eles aquelo axudáballes. O malo foi cando un municipal paseaba, con traballo o seu corpo polo parque e lles chamou a atención, dicíndolles que os ía denunciar por malos tratos e levalos á cadea; xa xuntaran as mas pra que os prenderan, !por fin ían ter un fogar con comida e sen ter que traballar! O garda deu marcha atrás cando non soubo que facer cos nenos. Eles desatáronnos e leváronos da man; as cordas levábanas no peto á vista dos nenos, pra que non se esqueceran de que estaban alí. Non volveron utiliza-las cordas, nin fixo falla; os avós e os netos non volveron falar daquelo, e nade mais soubo do asunto; eles non deixaron de leva-las cordas no peto, nunca lles fixo falla falar delas. Os nenos sabían pro que valían e coñecían os límites.
Os avós, no fondo tiñan as mesmas preocupacións: as pensións, que cada vez chegaban a menos; as doenzas, físicas e do corazón, a un deles morréralle a súa dona e agora xa non tiña con quen pelexar; o médico, o que acudían pra consulta, supoñía un oasis nas súas vidas, alí podían falar cos supostos doentes, mentres agardaban, a sala de espera era un lugar de tertulia, onde se escoitaba de todo, cando lles tocaba a quenda, pregaban pra que o médico lles puidera adicar uns minutos pra contarlle as súas cuítas; logo recetaríanlles unhas pastillas, mais que nada pra dor da alma.
A Xunta recortara moitos servicios socias, os cartos tiñan que destinalos a subvencións pros amigos, e a corda sempre rompía polo mais froxo.
Aquel fin de verán ía a ser distinto, eso pensaban eles, o fin remataran a galescola e xa non terían que ter conta dos netos.
As cousas non van sempre como se espera, e os avós tiñan que termar o remate do verán dos netos; a Galescola estaba lista, pero non se abrira, o seu caron había un enorme pito presidiario cunha camisa a rais en azul; parece ese sería o novo logo. Déranse presa no cambio de nome, pero ai pararon as presas. A conciliación da vida laboral e a familiar non era unha prioridade pro PP. O diñeiro necesario pra apertura da escola gastáronmo no cambio de logo, na carteleira e en propaganda.
Os días seguintes pasáronnos falando da escola; según lles dixeron o pito era fillo dunha galiña azul, o pai no se sabía quen era, podía ser alguén do goberno presente, ou do pasado lonxano, a eles non lles preocuba quen tivera relacións coa galiña, o que mais lles preoucapaba era que a escola non se abría.
Aparte de que o polo de marras ten parecido cun presidiario, tamén o ten coa abella maia e cun do goberno.
Pra evitar lios, xa que non calla o da galiña de Mos , por aquelo de que é galega, e eles o galego failles dano; poñería unha galiña do Perú, que cando quixeran que puxera un ovo terían que meterlle un dedo no cu.
Propóñovos xogar ós detectives; hai que busca-lo pai do polo. Sabemos que a nai é a galiña de Casares, pero, ¿quén é o pai?. Vou ver de facer algo parecido ó que fixen pra votar polo artigo do mes; mentres, podeis usa-lo espacio pra comentar.
8 comentarios
OneCarLost -
A quen demo sairá esto polo repoludo???
Quen montaría á galiña de Casares para que saira desa sisa, cun traxe de raias??
Son cousas que me teñen intrigadísimo, si señor!!!
ja,ja....
Pero, agora en serio. Non vos decatastes que o liante de Feijoo enrédanos con estas lerias e leva 6 MESES!!! sen facer NADA (salvo desfacer o que se tiña feito, claro)
Que tío máis listo. Intelixente non será, pero listo o que se di listo é un rato...
pitaazul -
Donicela -
Sineiro -
Amáis diso cunha especie de conto nun tono tan surrealista e cachondo.
Neste caso segundas partes SI foron boas....
Moucho da Vila -
O Sr. presidente da Xunta e o Conselleiro de Educación que para saber destas cousas hai que vivilas!!!
Estes non teñen nin idea de por onde andan e asi nos vai
A saber quen galeou á galiña caponata para que salera semellante caste de polo falanxista...
piuxiño -
Leborán -
Vamos, digo eu...porque pluma non lle falta a este homiño.
En canto ao pai da idea, ou sexa do polo de marras, a saber que será!!!
Será Feijoo?? Non me parece a min...o polo non sacou o queixo deste personaxe.
Hummmmmmmm....
Sartalo -
O da galiña do Perú....ja,ja!!!
É que me troncho, meu!!!