NO PAIS NO QUE EU V IVO

  

                          Escoitei na ser un balance do ano de réxime feixoniano, feito por Feijoo, decateime, escoitándoo, de que viviamos en países distintos; no pais no que eu vivo, no ano do réximede Feijoo, o paro incrementouse en once puntos, pasando a ser unha das autonomías que mais emprego destrúe, pero según Feijoo crease emprego; no pais no que eu vivo os servicios públicos deterióranse e privatízanse, no de Feijoo a política social e de servicios públicos é exemplar; no pais no que eu vivo a sanidade estase deteriorando por momentos, na de Feijoo constrúense hospitais, baixase as medias, sóbense as faixas, !un lío!; segundo Feijoo, aprobase unha Lei da enerxía eólica pra garantir a transparencia, pero páganselle ós adxudicatarios  do goberno anterior un montón de diñeiro, co obxecto de que non impugnen a Lei, así que non é tan clara a cousa; no pais  no que eu vivo, o goberno mercouse mais e catrocentos coches en dez meses, no de Feijoo hai austeridade; no pais no que eu vivo, péchanse explotacións gandeiras, porque o leite ven de fora, no pais de Feijoo o campo é unha harmonía; no pais no que eu vivo o acceso á Función pública non ríspeta os principios de mérito e capacidade, hai filtracións nos exames, preludio das privatizacións e acceso a dedo, no de Feijoo hai solo algunha anécdota.

                          Xa sei o por qué da lea do inglés. O que busque traballo terá que emigrar, coma no réxime de Franco; co inglés terao mais doado. Tamén como se reducen as listas de espera na Sanidade, coñezo xente que lle pasou, cando levan un determinado tempo nas listas, e o tempo pasa, bórrannos.

                          Resumindo, Feijoo desprestixia a autonomía, preside un goberno desnortado, vive fora da realidade,  multiplícase a corrupción. Non é un ano perdido, é unha desgracia pro pais.