Blogia
A MIÑA TERRA GALEGA

UN SUPERAVIT NA POBREZA

UN SUPERAVIT NA POBREZA

 

         Como un logro do bo goberno, Feijoo presenta unhas contas orzamentarias con superávit. Iso non estaría mal si fora froito dun aforro en gastos non esenciais.  O problema xurde cando vemos onde se produce o aforro. As partidas sacrificadas son as políticas de emprego, as políticas  sociais, as inversións en  infraestruturas e a política cultural. Outras, como as deportivas, simplemente desapareceron.

           Unha cousa é predicar e outra dar trigo. Cando Feijoo estaba na oposición, fustigaba ó goberno, co que el alegaba pouco gasto social, prometía incrementalo gasto social se chegaba ó goberno. Dentro da sucia propaganda non sobresae solo a súa promesa de que remataría co paro en tres meses, nin a  teatralidade do seu contrato con Galicia; aínda está viva a imaxe vergoñenta dun dependente que usou na súa campaña, e os moitos trucos de usar necesitados pra chegar ó corazón dos electores. Foi chegar ó goberno é os recortes xeneralizáronse, incidindo nos mais esenciais pro desenrolo e cohesión do pais. Houbo partidas, que mesmo medraron escandalosamente; tal foi o caso dos gastos correntes, entre os que sobresaen os gastos en propaganda, aumento da burocracia, transferencias a concellos amigos, mentres afogaba ós dos contrarios; aumentos escandalosos  no ensino privado, mentres recortaba no público; e así con todo. Nembargantes, cánto hai de incapacidade pra gobernar, e como consecuencia prodúcese un superávit contable.  Esa é a cuestión.

 

0 comentarios