UN DEREITO ESENCIAL

 

        A Educación é un dereito esencial. En comunidades do PP; como son a de Madrid, Galicia, Castela ou Valencia; os recortes no ensino non reflicten a realidade. Os recortes valóranse sobre unha cifra global. Logo, si vemos a aplicación da cantidade presupostada pra educación, apreciamos que é nese intre cando os recortes a un tipo de ensino, como é o ensino público, que debera ser un ensino de calidade e con suficiencia de medios, sofre o1 brutal recorte, mentres se  mantén a financiación do ensino privado, incrementándose a financiación de   determinado tipo de ensino privado de ideoloxías ultras.

2 comentarios

[Dortiso - 03 de noviembre de 2011 - 17:21]

Nun país como o noso, que ten un 30% de fracaso escolar, acaban de decretarse uns recortes presupostarios no ensino que roldarán, se non chegan a superalos, os 2.000 millóns de euros. Xa hai, ata o momento, catro comunidades autónomas -Galicia, Madrid (onde ata os inspectores poñen en dúbida a eficacia das 20 horas lectivas, ata agora 18), Castela-A Mancha e Navarra- que comunicaron, sen ningún rubor, estes recortes. E non hai que esquecer que o curso pasado houbo xa unhas drásticas tesoiradas que mutilaron nóminas, bolsas de alumnos, formación do profesorado -un luxo prescindible, segundo os actuais xefes de educación- e actividades extraescolares, que animan culturalmente os centros académicos. A apertura do curso vainos traer as máis xustas mobilizacións de pais de alumnos, de sindicatos de ensino que se soben polas paredes e de profesores de instituto que non tanto van saír á rúa para denunciar a conculcación dos seus dereitos como para protestar porque á clase política lle importa un carallo pisar o ensino mesmo. Á fin eo cabo, uns partidos políticos culturalmente anémicos é comprensible que sexan insensibles a esta catástrofe educativa.
Dentro duns días recitaremos estes versos de Pablo Neruda, tan axeitados para a ocasión: «Corre ti entre as follas, / un outono negro chegou». Este outono negro, por desgracia, vaise repetindo de ano en ano.

[Anónimo - 03 de noviembre de 2011 - 16:58]

Na cúpula do sistema educativo galego, na universidade, os datos de financiamento, que xa eran terribles, van empeorar. Aínda que resulta imposible facer máis con menos, segundo a sabia fórmula alquimista dos nosos responsábeis educativos, o certo é que ese é o ton do novo plano de financiamento que se anuncia e que terá consecuencias moi negativas a curto prazo. Aforrar na educación en tempos de crise non pode ser unha opción, agás se o obxectivo é a liquidación. Daquela a crise é unha boa desculpa e a austeridade o principio motor. A quen beneficia e a quen prexudica é a pregunta importante en todo isto. Respondamos como galegos, ¿non?