DOS DERRADEIROS ESLAVONS

 

    Non foi o eslavón perdido   entre o home é o mono; pero si foi o último eslavón perdido entre o franquismo e a democracia. Falar de Fraga como un gran demócrata sería facerlle a última burla.  Fraga er un home  que non entendía a vida sen poder. De aí, a súa adaptabilidade á democracia. Si houbera que definilo cunha soa palabra sería “temperamento”. A prolongada permanencia no poder, fixo del un ególatra; quería deixar unha pegada , que lles recordara ás xeracións vindeiras o seu paso polo poder. Franco xa tiña  “o valle de los caidos”.   Os aduladores inventáronlle a Cidade da cultura. Un monstro come cartos,  sen proxecto definido, que o glorificaría na  historia.