SEN BOMBEIROS

           O mellor apagalumes é a auga que cae do ceo. Eso foi o que pasou en Lugo. Unha tormenta apagou a festa romana e desfixo o tinglado. A culpa foi da Xunta, que malia que o PP dixo que eran unhas festas pra pasalo ben, Feijoo, no seu papel de Cesar de Finisterrae, quería protagonismo absoluto; non quería comparti-la gloria co cónsul Blanco. E votoulles o meigallos os lucenses.

         Feijoo aproveita a treboada pra votarlle a culpa de falta  de previsión ó PSOE, nembargantes eu teño dúbidas  de que non tivera algo que ver o Servicio contraincendios da Xunta, xa que é o xeito habitual que teñen de apaga-los lumes

       A atracción principal do ARDE LUCUS era a carreira de cuadrigas, na que ía a participar Feijoo, pero Orozco, con mala leite, ordenou que lle engancharan uns cabalos roxos. Xa sabemos da fixación que ten Feijoo co roxo. Total que se retirou, porque dixo que non ía permitir que os roxos foran diante del, non aturaba mirarlle pro cu a un roxo. O auriga Rueda solidarizouse con Feijoo, e traba de conve5ncelo de que os cabalos non eran os roxos que el aborrecía, ademais, solo eran un pouco colorados, como se os tinxiran pra festa. O séquito da Xunta emprendeu viaxe pra Santiago. 

       Feijoo viaxou mustio e calado todo o camiño, non era admisible que ó cesar se lle dera un trato tan vexatorio. Unha conselleira que formaba parte do séquito, non deixaba de preguntar sobre as vodas celtas. Rueda consolaba como podía a Feijoo, recordáballe que o reparto de fondos locais pronto se faría. Naquela comitiva de retorno parecía o retorno dos restos dun exercito vencido, e cada un, ía ó seo