CON DISTINTO SIGNIFICADO

 

        O uso do galego no Senado puxo de manifesto que Galicia non ten o mesmo significado para todos; mentres para uns pode evocar  una tarde de toros, fumándose un puro, todo a costa do sufrido pobo; tamén un lugar onde comer unha boa mariscada, un lugar onde se pode sentir un mais opulento, frente ás carencias dos demais. É lóxico que esta xente non queira que nada cambie, que nada poña en dúbida os seus privilexios. Son os que pretenden borrar toda sinal de identidade, de aí que falen e despilfarro polo custe do uso de idiomas distintos do castelán no Senado. Son  os mesmos que defenden a continuidade das Deputacións, do pequenos e inviables concellos; os que crean Superdelegacións da Xunta para centraliza-lo poder político, os mesmos que nos venden unha redución das Consellerías, mentres se manteñen as estructuras adiministrativas, nos venden un aforro no parque móvil, renovando toda a flota, reparten o público  entre os amigos e os acreedores; coma si de un botín de guerra se tratara. É, esta xente a que fala de dispilfaro dos 12.000 euros no Senado, falan dun amor a Galicia, situado no bandullo, non no corazón.

        Afortunadamente queda xente con dignidade, para a que o amor a Galicia é un  sentimento, que non se reduce a unha situación de lucro, nin de servidume. A Senadora vasca que usou o galego deulles  una lección os populares, magoa que as orelleiras non lles deixen ter unha mirada mais ampla; tampouco aprenden, a falta de neuronas non lle lo permite.