SUBASTA DE PROMESAS E GASTOS SEN LIMITE

 

  

     Vendo as ofertas que os distintos partidos ofrecen, fai falla moita forza de vontade pra non votalos a todos.  Non votalos a todos ó  fondo do mar, cunha corda o pescozo e os pes lastrados. Mais se houbera un premio pras fantásticas  ofertas, o premio, sen dubidalo, sería de Feijoo; porque hai que ter morro votarlle a culpa do paro ó Goberno Central, sen asumi-la súa. Recibiu un pais cun paro modesto, e agora é campión da destrución de emprego, suprimindo tódalas políticas de emprego herdadas. Promete que os axuntamentos do PP van desenrolar unha política social; se  é igual que a da Xunta, que deus se apiade de nos. Non digamos da austeridade; porque é unha burla, coñecendo o espléndido que é o PP co dos demais. Por exemplo: dálle terreos municipais a airexa católica gratis; uns terreos que son de todos, incluídos os non  católicos.

    Cando se dispón cartos, cando os gastos non teñen límite, pódense facer moitas cousas,  sen chegar a mercar vontades. Haberá quen se pregunte cómo Baltar pode ir ós mitins cunha morea de cartos en efectivo; sacar do maletero 3000 euros; como si un calquera bota man do moedeiro e saca unha moeda de 20 céntimos. De igual xeito, Telmo reparte DVD  con mais facilidade que outros trípticos. No concello de gondomar, o mesmo se agasalla a destacados peperos con xoias de ouro, que se fai unha papancia pros seareiros; así na meirande parte dos concellos.quixen calculalos cartos que fan falla pra semellantes campañas, e deume un baido; total que me sentín incapaz de facer un cálculo; se alguén é capaz de facelo, adiante. Pra min é un misterio.