TECNICAS DE CONTROL aplicadas por Feijoo

 

 

   Noam Chomsky fala das 10 Estratexias de Manipulación Mediática ou lingüista.  Noam Chomsky elaborou a lista das "10 Estratexias de Manipulación" a través dos medios.

   1.-A estratexia da distracción é o elemento primordial do control social. E da estratexia da distracción, que consiste en desvía-la atención do público dos problemas importantes e dos cambios decididos polas elites políticas e económicas, mediante a técnica do diluvio, ou inundación de continuas distraccións e de informacións insignificantes.

2.-A estratexia da distracción é igualmente indispensable para impedir o público interesarse polos coñecementos esenciais, na área da ciencia, a economía, apsicoloxía, a neurobioloxía e a cibernética. "Manter a Atención do público distraída, lonxe dos verdadeiros problemas sociais, ocupándoa por temas sen importancia real.. Mante-lo público, sen ningún tempo para pensar; de volta a granxa como os outros animais (cita do texto 'Armas silenciosas para guerras tranquilas).

2. Crear problemas e despois ofrecer solucións. Este método tamén é chamado"problema-reacción-solución". Créase un problema:; unha "situación" prevista pra causar certa reacción no público, co fin de que este sexa o mandante das medidas, que se desexa facer . Por exemplo:: deixar que se desenvolva, ou se intensifique a violencia urbana, Ou organizar atentados sanguentos, co fin de que o público sexa o demandante de leis de seguridade, e políticas en prexuízo da liberdade. Ou tamén: crear unha crise económica para facer aceptar como un mal necesario o retroceso dos dereitos sociais,, co desmantelamento dos servizos públicos

3. A estratexia da gradualidade. Para facer que se acepte unha medida inaceptable. Abonda aplicala gradualmente, a contagotas, por anos consecutivos. É dese xeito crear condicións socioeconómicas radicalmente novas: O (neoliberalismo) coas estratexias desenroladas durante as décadas de 1980 e 1990: Estado mínimo, privatizacións, precariedade, flexibilidade, desemprego en masa, salarios que xa non aseguran ingresos decentes, tantos cambios que tivesen provocado unha revolución se tivesen sido aplicadas dunha soa vez.

.
4. A estratexia de diferir. Outro xeito de facer aceptar unha decisión impopular é a de presentala como "dolorosa e necesaria", obtendo a aceptación pública, no momento, para unha aplicación futura. É máis doado aceptar un sacrificio futuro que un sacrificio inmediato. Primeiro, porque o esforzo non é empregado inmediatamente. Logo, porque o público, a masa, ten sempre a tendencia a esperar inxenuamente que "todo irá mellorar mañá" e que o sacrificio esixido poderá ser evitado. Isto dá máis tempo ó público para acostumarse á idea do cambio e de aceptala con resignación cando chegue o momento.

5. Dirixirse ó público como criaturas de pouca idade. A maioría da publicidade dirixida ó gran público utiliza discurso, argumentos, personaxes e entoación particularmente infantís, moitas veces próximos á debilidade, coma se o espectador fose unha criatura de pouca idade ou un deficiente mental. Canto máis se intente buscar enganar o espectador. Máis, téndese a adoptar un ton infantilizante. Por que? Se un se dirixe a unha persoa coma se ela tivese a idade de 12 anos, ou menos, entón, en razón da suxestionabilidade,tenderá, con certa probabilidade, a unha resposta ou reacción tamén desprovista dun sentido crítico como a dunha persoa de 12 anos, ou menos de idade,:(ver "Armas silenciosas pra guerras tranquilas") ".

6. Utiliza-lo aspecto emocional moito máis que a reflexión. Facer uso do aspecto emocional é unha técnica clásica para causar un curto circuíto na análise racional, e finalmente o sentido critico dos individuos. Por outra parte, a utilización do rexistro emocional permite abrir a porta de acceso ó inconsciente pra implantar ou inxertar ideas, desexos, medos e temores, compulsións, ou inducir comportamentos...
7. Mantelo público na ignorancia e a mediocridade. Facer que o público sexa incapaz de comprender as tecnoloxías e os métodos utilizados para o seu control e a súa escravitude. "A calidade da educación dada ás clases sociais inferiores deben ser o máis pobre e mediocre posible, de forma que a distancia da ignorancia que planea entre as clases inferiores e as clases sociais superiores sexa e permaneza imposible de alcanzar pras clases inferiores (ver 'Armas silenciosas'pra guerras tranquilas) ".páx. páx. Páx”.

8. Estimulalo público a ser compracente coa mediocridade.

9. Reforzar a autoculpabilidade. Facer crer ó individuo que é soamente el o culpable, pola súa propia desgracia, por causa da insuficiencia da súa intelixencia, as súas capacidades, ou dos seus esforzos. Así, en lugar de rebelarse contra o sistema económico, o individuo se auto desvalida e cúlpase, o que xera un estado depresivo, un de cuxos efectos é a inhibición da súa acción. E, sen acción, non hai revolución!10. Coñece-los individuos mellor do que eles mesmos se coñecen. No transcurso dos últimos 50 anos, os avances acelerados da ciencia xeneraron unha crecente brecha entre os coñecementos do público e aqueles posuídos e utilizados polas elites dominantes. Grazas á bioloxía, a neurobioloxía e a psicoloxía aplicada, o "sistema" hai gozado dun coñecemento avanzado de ser humano, tanto de forma física como psicoloxicamente. O sistema conseguiu coñecer mellor o individuo común do que el coñécese a si mesmo. Isto significa que, na maioría dos casos, o sistema exerce un control maior e un gran poder sobre os individuos, maior que o dos individuos sobre si mesmos.