CON SENTIDO

 

 

 Hai cousas nas que non queremos involucrarnos; pero ó final alguén ten a habilidade de meternos  no miolo. Síntome nacionalista; non nacionalista español, senón nacionalista galego. Os problemas que me interesan son os da miña terra, non os problemas de España e de Cataluña. Non é a miña unha visión miope do mundo, senón de prioridades. Nade pode prantexarse, nin involucrarse en conflitos alleos, que o remate tamén poden afectarlle, pero de momento hai que arranxa-la casa, os problemas domésticos; por iso me asombra que algúns entren ó trapo con tanta paixón, tomando partido. O nacionalismo catalán sempre foi burgués, o galego pola contra sempre foi proletario. É moi doado atopa-los atallos pro dereito a decidir, a min dáme que CIU se meteu nunha lea, nun problema que eles mesmos crearon e agora non hai demagoxia que os salve. Pódese ser nacionalista, pero hai moitos nacionalismos e moitos intereses. É preciso ir coa verdade, non ilusiona-la xente con mentiras, así si deciden seguir saben certo cal é o futuro e aquí nade di a verdade.