TARAS

 

   Na maioría dos casos as cousas non has vemos como son , senón como as imaxinamos; por exemplo, podemos  ver un  Conselleiro con cara de bobalicón, e a Ministra con cara de mona (que non é o mesmo que que sexa mona), uníuselles unha presentadora con cara de cornexa, que friboliza co ébola e, cunha penosa escenificación, búrlase da infectada polo ébola. Pero pra completala caverna mediática faltaba o desmedrado,  pero foi fel á cita.   Xa temos unha equipa pra activalo protocolo do goberno, que consiste en botarlles a culpa a todos, menos a eles. As taras físicas dos personaxes realzan a escenificación do bulo. En lugar de informar fan chistes e chascarrillos.