O CAPO

 

   A xustiza é lenta, e pode que non tan ríxida como sería de desexar pra aqueles delitos de elites. É como si o esencial fora o delicuente e non o delito cometido. Poucos entenden de que uns vellos, con fame, que escondan unha lata de anchoas nun supermercado teñan mais castigo que os que rouban millóns de diñeiro público.  A razón pode ser que o público se considere sen dono, cando todos somos donos. A seguridade de algúns destes delicuentes de que son intocables resulta insoportable. Algúns xuíces, xogándose a carreira van con contagotas a por estes personaxes. ¿Algún irá polo capo?