VENEZUELA

 

O opositor venezolano, Leopoldo López, permaneceu tres anos en prisión antes de saír e encamiñarse ao arresto domiciliario na súa mansión. Os 20 dos 24 presos políticos saharauis de Gdiem Izik, o Campamento Dignidade que supuxo o primeiro antecedente da Primavera Árabe, levan sete anos no inferno marroquí do Cárcere Negro. A condena a López é de 13 anos e nove meses de prisión, moi inferior á que desde fai un día e tras eses sete anos sen sentenza en firme coñecen os saharuis, sete dos cales foron condenados a cadea perpetua. Non é a única diferenza entre ambos casos. Mentres o opositor venezolano lucía un aspecto saudable e musculado, os saharauis foron terriblemente torturados, vejados. Mentres López puido continuar co seu discurso opositor, ata alentar a un golpe de Estado, observadores internacionais e organismos como Human Rights Watch (HRW), Amnistía Internacional (AI), Centro Robert F. Kennedy (RFK) e Acción dos Cristiáns para a Abolición da Tortura (ACAT), entre outras, constataron que as confesións e declaracións dos presos políticos saharauis obtivéronse durante uns interrogatorios baixo terribles torturas por parte das forzas policiais marroquíes. Os xuízos de Marruecos contra os activistas saharauis (un deles, ata, militar) foron absolutamente irregulares no que nin sequera os presos han ter coñecemento dos sumarios. Onde estaba Felipe González aí? Por que non viaxou nin se pronunciou sobre a condena Albert Rivera? Que foi da mediación de José Luís Rodríguez Zapatero? Por que TVE non dedicou a metade do seu informativo á condena dos presos políticos saharauis como si fixo con Leopoldo López? Por que PP e Cidadáns non aproveitan á mínima para falar do Sáhara Occidental e as violacións sistemáticas de Dereitos Humanos por parte de Marruecos, como fan con Venezuela?