UN XACOBEO MOI ESPIRITUAL

                       As obras no Xacobeo non se van traducir en ningunha  infraestructura no camiño, tampouco se pretende unha peregrinación de masas, non é cuestión de números, senón de almas. O obxectivo non é que veña mais xente, nin sequera moita  xente. Os responsables do camiño fixáronse a meta de recupera-la espiritualidade do camiño;  non é importante acometer obras de acondicionamento, nin humaniza-lo camiño; os que acometen a aventura teñen que ser conscientes de que o sufrimento  achéganos mais á gloria.

                  Dito así, queda a sospeita de si a Xunta é un goberno terreal, ou a guían sentimentos de piadosa santidade; o mellor, como arrasan coa cultura e co emprego, pechando fábricas, ó final sálvannos e incluso montan unha fábricas de cilicios.

                    Aínda  que ó evento non se lle pode negar unha base espiritual, non se debe permitir que os ultras o monopolicen e intenten privar ó camiño da imaxe cosmopolita que adquiriu, e     de vehículo de cultura, en sentido amplo; cada un fai o camiño polas súas razóns persoais e non temos dereito a obrigar a nade a seguir un credo á forza. A Deus o que é de Deus  e o Cesar o que é do Cesar.