AS COUSAS MAL FEITAS

 

           As cousas mal feitas sempre nos traen inconvintes: non fagamos de Garzón un santo, nin tampouco un vilán. Irremediablemente os que o quixeron ensuciar, sen pretendelo, elevárono ós altares e fixeron del un heroe internacional.

           O gran erro estibo en darlles capacidade procesal ás organizacións de extrema dereita, con connotacións franquistas. Son, mais que nada, os actores os que desacreditan o proceso. 

            A imaxe da Xudicatura española quedou moi deteriorada, tanto a nivel interno, como a nivel internacional. A postura entusiasta do PP deulle ó proceso un carisma netamente político, o que contribuíu a que se vexa a Garzón como a un perseguido político.

             Garzón foi un xuíz polémico, ó que nade lle pode negar a súa valentía en asuntos delicados; todo o contrario do que fan algúns dos que participaron na súa cacería, que se esconden tras da acta de Deputado pra eludir responsabilidades.

             O verdadeiro pecado de Garzón, pra xera-la feroz persecución, foi a trama Gürtel; o dos crimes do franquismo foi a espoleta, e tamén é o que lle resta mais lexitimidade moral o seu procesamento, e que levantou nos organismos Internacionais unha ola de indignación.