FAGAMOS UN PLAN

 

          Cando no se sabe que facer, a mellor ocorrencia é facer un plan, como fixo Feijoo. Cando se fai un plan co único obxecto de que sexa unha interpretación teatral sen mais transcendencia, o plan xa nace sen credibilidade, É o décimo que fai Feijoo, co antecedente de que ningún dos anteriores se cumpriu. Deste non se espera outra cousa, nin sequera ten dotación orzamentaria. O custo da presentación do plan rondou os corenta mil euros, que se gastaron nas diversas partidas que concorreron no evento; dende acondicionamento do escenario, invitacións, publicidade, etc. As frases valeiras, pero con boa dicción e sentido teatral, estiveron a cargo de Feijoo, ó que se lle notaron boas dotes e entreno pras tablas.

          O famoso plan que se titula de Innovación, desenrolo e  crecemento, é un farragoso tocho de case duascentas páxinas, cheo de vaguidades, sen contido económico, co único  fin de aparentar inquedanza polo desenrolo e futuro  de Galicia.  

          A elaboración do plan, e a súa posta en escena, foi unha estrambótica actuación surrealista.