!QUE MAL CHEIRO!

 

 

        Ó pasar por San Caetano notei un insoportable cheiro; pensei que a alguén lle morrera un animal e estaba en descomposición. Aquel insoportable cheiro tróuxome o recordo da miña infancia, cando camiñando polo campo, unha desagradable tufarada indicaba que había un niño de culebras. Alguén dicía que, nin  unha cousa , nin outra; pero aproximábase bastante. Sen dúbida había bastantes culebras por alí; incluso pode que houbera algún animal morto. O que si era seguro, que o cheiro viña do  edificio da Xunta. Alí  cos casos de corrupción que hai é normal que cheire  mal. Non sei si algunha consellería se salva da queima: probas selectivas de persoal, eólico, IGAPE,  Cerceda, infraestruturas, medio ambiente, operación orchesta, operación campión,  dependentes, traballo, Galego, ensino público, comedores escolares, abalar, listas de espera en sanidade, ordenación pesqueira, loita contra incendios, etc, etc. O propio dun goberno bonsai, sen dirección e sen obxectivos. A ambición pode ser boa, cando vai acompañada de talento. Cando se cae nos vicios da incompetencia, cando se vive na fantasía, cunha propaganda indisimulada, que nos quere convencer de somos un pobo feliz, que vivimos no pais do bo goberno.  É cando me pregunto, qué foi do código ético de Feijoo.