ALGO VAI MAL

 

 

  Torquemada poida que faga tempo que morreu, pero a santa inquisición segue aí, coa súa organización e o seu poder. Os correspondentes acreditados, algo inusual, transmitiranlle ó mundo o estado da xustiza española e a plena vixencia da santa inquisición, así como a corrupción, amparada polo poder e polos xuíces. Quixera crer na xustiza, pero a miña fe póñena moi costa arriba. Coa  sola iniciación do proceso, sexa cal sexa o resultado, o mal xa está feito.  Cando se encausa a un xuíz por persegui-la maior trama de corrupción coñecida, e se lle limita a defensa, impedindo que compareza o xuíz que  sostituiu a Garzón e que continou coas escoitas; cando se imputa a un xuíz por intentar reparar un mínimo do dano causado por un golpista fai sesenta anos; algo vai mal no pais.

    Se esas escoitas fosen a terroristas en vez de peperos corruptos, o xuíz que  as autorizou,  non só non lle imputaran nada, senón que lle recoñecerían o feito. Esas garantías constitucionais que invocan ían quedar validadas polo interese xeral. É a ostia esto; utilizan o cárcere para reunirse cos seus avogados e planear como estafar ó estado e branquexa-lo diñeiro. Tómase a sabia decisión (Sabia, xusta e merecida) de escoitar as súas podres conversas, e o poder vai contra ti. A xustiza xa perdeu. Miles de ollos de todo o mundo siguen o proceso, no que se inteta queimar a Garzón e a verdade, un Garzón fusilado polos franquistas, contra da parede esborrallada dunha democracia podrida. É hora de depura-la xustiza, ou temos que admitir que a mafia italiana é un xogo de nenos.