FEIJOO ATACA OS MUIÑOS DE VENTO
Feijoo é coma o Quijote, a súa lanza é o Doga, tampouco é idealista como o Quijote, compórtase, mais ben coma un Sancho, non precisamente en sabiduría e demais, ninguen pode negar que é un home agradecido, bo vasallo. Agora arremete contra os muíños de vento; son xigantes que tentan plantar nos montes da súa Barataria e que lle recordan un goberno, do que el tenta borra-lo recordo, pra que os seus súbditos se esquezan do pasado e non esperten do feitizo o que os ten sometidos, e que sigan sumidos nos soños das promesas incumpridas. En serio, non é doado falar do eólico, sen coller un cabreo. Despois de escoitar a Feijoo, na conferencia de prensa, falar ex catedra, deixa a un tan anestesiado que non sabe que dicir; a min, o primeiro que se me ocorreu é que a roda de prensa era un pesadelo, que non podía ser real.
No pouco tempo que leva no poder, leva feito moitos disparates, pero agora supérase a si mesmo. Este tipo é un perigo público, co DO deGalicia o seu alcance, e coa chulería que ten é capaz de calquera cousa.
Todos esperabamos coñece-los argumentos “legais”, que esgrimiría pra anula-lo eólico, pero solo dixo vaguidades.
O mais importante foi que quería restaura-la seguridade xurídica; eso xa solo o podía dicir el, o que a vai vulnerar, e converter a Galicia no único pais do mundo coñecido, (evito dicir civilizado), con inseguridade xurídica. Segundo el, e insistiu moito nelo, sinal de que nin el mesmo o cría, o anterior goberno dictou un Decreto ilegal, agora dictaría unha norma transparente, tan transparente que non se ve o instigador. O de decreto ilegal decidiuno el, non un Tribunal de Xustiza (para que se quere estando el).
Pra sortea-las numerosas reclamacións e indemnizacións, van construír unha ficción xurídica, segundo a cal a resolución do concurso non é definitiva e non poderían instar amparo xudicial; pra que nos lles contradigan o inxenio non solicitaran ningún informe consultivo. Todo esto, á marxe de calquera instigación externa, decidiuse no Consello.
Esto vai dar lugar á paralización do proceso, a unha cascada de reclamacións xudiciais e a cuantiosas indemnizacións, malia que el diga o contrario. Con ser esto grave hai que ter e conta que cando se encha o cupo asignado as autonomías, outras, que non anden nestes enredos, poderían asumilo o que lle corresponde a Galicia e nós quedar sen nada. Dirá alguén , eso non o vai a permitir Iberdrola e demais beneficiarios presuntos. Estas compañías nos lles importan tanto os kilowatios a adxudicar, coma que outros entren no negocio; son como o can do Hortelano: nin comen, nin deixan comer.
Por certo, o abrazo do oso. O Poder do kilowatio estivo na toma de posesión de Feijoo; e menudo abrazo.Si a foto de Quintana no iate podía ser unha síntoma de corrupción, esto xa deixa de ser síntoma.
Di que a participación da Xunta e os concellos na xestión dos eólicos atenta contra a liberdade de empresa; eso será no seu credo ideolóxico de home de Cromañón.
O mellor: aplicará un canon pra xeneración eólica; así mentres outras Administracións bonifican as enerxías renovables, el ponlles un canon. !Pra nota!.
Podíase levar a termo no Parlamento un proceso pra inhabilitalo por inepto e prevaricador, pero xa se cubre as costas pedindo un informe xurídico pra cada caso; así, a quen emporca e a Asesoría Xurídica.
Sen dicir cales dereitos e normas se vulneraron, arremeteu, cal carneiro, contra do anterior Conselleiro de Industria, porque segundo el non sabe do asunto. A súa sapiencia, a de Feijoo, cheira; así que é doado adiviñar onde a ten e, coa benia dos xuristas, preguntariámoslle cal é a súa razón de ciencia; porque a descoñecemos.
Esto vai dar moito de si, estamos no comenzo.
7 comentarios
eu -
Don Quixote -
Xurxo -
gandeiro -
Outro -
Iván -
Martin -