SEMELLANZAS NOS EXTREMOS

                                                     

           Os extremos soen ter semellanzas, será por aquelo de que as mesmas armas: repetición de obviedades, boa interpretación e o contrario perfecto.

           Ambos menten coa mesma naturalidade e poñendo unha imaxe de inxenuidade e seriedade pra facer mais cribles as súa mentiras. Son uns consumados demagogos e parece que non van romper un prato, pero se os deixan romperan a vaixela completa.

           As semellanzas son moitas. Pra moitos será como unha blasfemia buscar neles concomitancias, pero sería bo que todos reflexionaramos e buscáramos os paralelismos entre os dous, porque ben seguro que atopamos moitos.

           Feijoo é especialista en votarlle a culpa ó veciño, fai o mesmo que os nenos pequenos. Tamén Zapatero ten esa tendencia, agravada pola súa negativa a recoñecer o evidente.

             Zapatero tiña a fixación de chegar á Moncloa, non sabía pra que, pero sabía o que quería. O mesmo lle pasa a Feijoo, quere chegar á Moncloa, por que se considera uncido polo destino. A cuestión é si lle deixaran achegarse ó panal, utilizando a Xunta como trampolín. Dáme que non; de feito, en sectores da dereita xa lle empezaron a cortar as ás; queren que se limite o seu feudo.  rectas tenden a formar unha curva.

           Dando por feito de que a equipa de Rajoy vive na indefinición, quizá pra muda-lo rumbo e a opinión, cando as cousas o aconsellen. Zapatero ten en Feijoo un espello perfecto. Se obviamos o afán privatizador de Feijoo,  das políticas sociais, e nos centramos nos personaxes, veremos que usan a súa capacidade de comunicación utilizando as dotes interpretativas.

            A nivel europeo os dous líderes téñena moi crúa, mentres Zapatero xa perdeu todo o prestixio na Comunidade Europea, Feijoo atópase de fociños coa política de alianzas de Merkel e Cameron; pra mais, con Aznar detrás non vai gañar moitas simpatías europeas