TURISMO RURAL

 

Trátase dun deporte nacional que antes se chamaba ‘ir ó pobo’.
A diferenza é que se vas o teu pobo é gratis, e se fas turismo Rural vas a un pobo que non é teu e pagando unha pasta.
Para facer turismo rural non vale calquera pobo. Ten que ser un pobo ‘con encanto’.
-E que é un pobo ‘con encanto’? Pois un pobo que sae nunha Guía de pobos ‘con encanto’. Se é que cae polo seu propio-peso.
A estes pobos adóitase chegar a través dunha estrada comarcal ‘con encanto’, que é unha estrada con tantas fochas e tantas curvas que cando chegas ao pobo estás ‘encantao’ de baixar.
E cando entras ao bar intentas integrarte cos veciños.
- ¡ ¡ Bos días, paisanos!!! Que é o típico de aquí?
E o do bar pensa: ‘Pois aquí o típico é que vingan os estúpidos da cidade os fins de semana a deixarse duascentas mil pesetas’.
O seguinte é aloxarse nunha casa rural ou ‘casa con encanto’, que é unha casa adornada con moitas vasillas e restras de allos no teito, que non ten nin tele, nin raio, nin microondas.
Iso si, ten uns mosquitos trompeteiros que pola noite fan máis ruído que unha Derby Coiote.
Logo decátaste nunhas casas que non teñen ningún encanto, pero teñen jacuzzi, parabólica, Internet e porteiro automático de que os do pobo viven.
A túa casa non ten porteiro automático, pero ten unha chave que pesa medio quilo.

Outra vantaxe que ten facer turismo rural é que podes elixir entre unha casa baleira ou vivir cos donos. Estupendo.
Vaste de vacacións e ademais da túa tes que aguantar unha familia postiza. Que pola noite ti queres ver a película, eles os documentais, e te formulas:
’ Quen manda máis, eu que paguei 600 euros ou este señor que vive aquí? ‘.
Pois gaña el, que ten garrote.

E enriba dinche que tes a ‘posibilidade de integrarte nos labores do campo’. Que quere dicir que te espertan ás cinco da mañá para muxir unha vaca. Non te fode? É coma se te vas a unha gasolineira e teste que poñer ti a gasolina, ou coma se vas a un McDonalds e tes que recoller ti a bandexa. Ou sexa, o normal.

Así que te ergues ás cinco para muxir as vacas.

Que digo eu: por que hai que muxir as vacas tan cedo?
Se o leite está aí.
Non se poden muxir despois do aperitivo? Eu creo que isto é amolar por amolar, porque á vaca lle ten que sentar como unha patada nos ubres que a esperten ás cinco da mañá para que lle toque as tetas un estraño.
Que a vaca che mira como dicindo: ‘Tío, se queres leite mírache á neveira colle un tetra cartón’. É que son ganas de molestar.

Pero o ‘encanto’ definitivo son as ‘actividades ao aire libre’.
Como cando te poñen a facer sendeirismo, que é o que habitualmente se chama andar, e consiste, pois iso, en poñer un pé diante doutro ata que non poidas máis, mentres os do pobo che adiantan nun ‘todoterreo’ con aire acondicionado..

Pero ti encantado. Vas polo campo como abducido. Vólveste bucólico e todo che parece impresionante: ves unha ‘caca’ de vaca e soltas:
’Ummmmmh que olor a pobo. ‘ A pobo? A pobo non, ule a merda. Iso si, a merda ‘con encanto’.

E todo, sexa o que sexa, sábeche a gloria: no mesón póñenche dous ovos fritos con chourizo e ti na túa cidade non comes estes ovos, nin estes chourizos. E dislle ao camareiro:
- ‘Oiga a que este chourizo é de matanza? ‘
- ‘Pois, case porque a punto estivo de matarse na curva o do camión de Campofrío’.

De súpeto oes unhas badaladas e dis:
-‘¡Ah!. Que paz!. Non hai nada como o son dunha campá. ‘
E o do bar diche: ‘ Pero se está gravado! Non ves o altofalante do campanario? ‘

Nese momento te preguntas se os sons das galiñas e dos grilos non virán nun CD: Rural Mix2005’, ‘Os 101 Maiores Éxitos campestres. ‘

Do único que estás seguro é de que os mosquitos trompeteiros son de verdade. Que pareces un Ferrero Roché con varíola.

Eu creo que, de luns a venres, a xente destes pobos vive como todo o mundo, pero o fin de semana distribúen pola estrada a uns tíos disfrazados de pastores e cando ven que se achega un coche, avisan os do pobo co móbil:

‘ Eh, que veñen os do turismo rural,’! E cambian o cartel de
’Videoclub’ polo de ‘Tasca’, soltan uns cans coxos polas rúas e sentan á entrada do pobo a dous avós facendo alpargatas, que logo te compras unhas e che saen máis caras que unhas Nike.

En fin, eu creo que unha montaxe tan grande como esta non pode ser obra de persoas illadas. Estou seguro de que están implicadas as autoridades.

Imaxínome o alcalde: - ‘Queridos paisanos: este verán, para incrementar o turismo, imos importar máis mosquitos do Amazonas, que o ano pasado tiveron moito éxito. E quero ver a todo o mundo con boina, nada de gorritas de Marlboro. E facede o favor de pintarvos o cello, que non parecedes de pobo! E as avoas Nada de top less no río, que espantades aos mosquitos..Ah, e por certo: Este ano non fai falta que ninguén faga de parvo do pobo. Cos que veñen de fóra xa vale!